Παύλο και Σαχζάτ δε σας ξεχνάμε.. Να τιμωρηθούν οι νεοναζί δολοφόνοι

Παύλο και Σαχζάτ δε σας ξεχνάμε..

Να τιμωρηθούν οι νεοναζί δολοφόνοι

Καμιά ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας

Ξεκινά στις 20 Απρίλη η δίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική δίκη η οποία και πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μιας ενωτικής, μαζικής και μαχητικής αντιφασιστικής δράσης σε πανελλαδικό επίπεδο με στόχο: όσο περισσότεροι νεοναζί και για όσο περισσότερο χρόνο στη φυλακή. 

Επειδή δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη και τους θεσμούς  πρέπει να κάνουμε αυτή τη δίκη υπόθεση του κινήματος. Να δημιουργήσουμε ένα πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον που δεν θα επιτρέπει εύκολα την αθώωση ή το πέσιμο στα μαλακά των υπόδικων Χρυσαυγιτών. Μια τέτοια εξέλιξη θα βοηθήσει τη ΧΑ να βγει από την πολιτική και οργανωτική κρίση που  δημιούργησαν οι διώξεις, οι οποίες ήρθαν σαν αποτέλεσμα του αντιφασιστικού κινήματος, θα την κάνει να επανακτήσει στοιχεία της νομιμότητας, θα στείλει μήνυμα επιβράβευσης στα τάγματα εφόδου και τελικά θα αφήσει ελεύθερο ένα κρίσιμο πολιτικό δυναμικό για να μπορέσουν οι νεοναζί να φτιάξουν την πιο «σοβαρή» ΧΑ, στήριγμα μιας μελλοντικής ακόμη σκληρότερης από αυτήν του Σαμαρά κυβέρνησης, σαν αυτή που οραματίζονται ο Μπαλτάκος, ο Κρανιδιώτης, ο Βορίδης, διάφοροι δημοσιογράφοι τύπου Παπαδημητρίου κα. 

Η δίκη της ΧΑ θα διεξαχθεί σε μια ευνοϊκή για το κίνημα συγκυρία. Η δημιουργία κυβέρνησης με κορμό την αριστερά είναι μια νέα συνθήκη που πρέπει να εκμεταλλευτούμε προς όφελος του δικού μας στρατοπέδου. 

Aπαιτούμε από την κυβέρνηση την έναρξη μιας πραγματικής και ουσιαστικής κάθαρσης του κρατικού μηχανισμού από τους φασιστικούς πυρήνες.

Διεκδικούμε την διεξαγωγή μιας δίκης στην οποία η δημοσιότητα και η προστασία των μαρτύρων μας θα είναι εξασφαλισμένη. 

Οργανώνουμε την κινηματική μας παρουσία κατά την διάρκεια της δίκης. Για να προστατευτούν τα θύματα των Χρυσαυγιτών και οι αντιφασίστες που θα καταθέσουν, για να μην επιτρέψουμε  στους ναζί να οργανώσουν συγκεντρώσεις ηρωοποίησης των δολοφόνων.

Είναι η δίωξη της ΧΑ φρονηματική; 

Για τα «δικαιώματα» των χρυσαυγιτών.

 Τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά της πολιτικής τακτικής της ΧΑ συνίστανται στην οικοδόμηση ταγμάτων εφόδου με στόχο την επίθεση σε μετανάστες, συνδικαλιστές και νεολαίους, αριστερούς και αναρχικούς, και τελικά σε οποιονδήποτε αποκλίνει από τον δικό της μοντέλο. Ο στρατηγικός της στόχος είναι η κατάργηση όλων των κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων των λαϊκών μαζών και η συντριβή όλων των κινημάτων τα οποία αναπτύσσονται ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Η πολιτική αυτή προφανώς και εμπεριέχει έντονο ποινικό φορτίο.  Είναι μια πολιτική πρόταση δηλαδή, η οποία μπορεί να είναι αντικείμενο του ποινικού κώδικα γιατί στην πραγματικότητα η βία, οι ανθρωποκτονίες, οι απόπειρες ανθρωποκτονιών και γενικά μια σειρά από εγκληματικές πράξεις, δεν αποτελούν απλώς τις παράπλευρες συνέπειες αυτής της πολιτικής, αλλά τους βασικούς άξονες τόσο των μεθόδων όσο και του στόχου της. Η ΧΑ και τα μέλη της τέλεσαν εγκληματικές πράξεις και η δίωξη που υφίστανται είναι καταρχάς μια δίωξη εγκληματικών πράξεων οι οποίες και τελέστηκαν με κίνητρο την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία.

Ωστόσο, αρχής γενομένης της δίωξης της, η ΧΑ καταβάλει μεγάλη προσπάθεια ηρωοποίησης των κατηγορουμένων, οι όποιοι δήθεν διώκονται για τα “φρονήματά τους” και επειδή “αντιπαλεύονται” το σύστημα και το κατεστημένο. Ένα τμήμα της Αριστεράς  και του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου εξαιτίας του προφανώς δικαιολογημένου φόβου να μην νομιμοποιήσει οποιαδήποτε πολιτική δίωξη, καταλήγει σε επιχειρήματα τα οποία σε τελική ανάλυση τείνουν να την υπερασπίζουν. 

Η πραγματικότητα που αφορά την πολιτική δράση της ΧΑ αλλά και η αντιμετώπιση του κράτους προς αυτήν, τουλάχιστον μέχρι και τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, δείχνουν ότι η ΧΑ όχι μόνο δεν αντιπαλεύεται το σύστημα αλλά και ότι σε μια σειρά από περιπτώσεις αναδείχτηκε ως βασικός υπερασπιστής των μνημονιακών και εν γένει κυρίαρχων πολιτικών. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν η αντίδραση στη φορολόγηση εφοπλιστών και οι ερωτήσεις υπέρ τους στη βουλή, η προσπάθεια μείωσης των ημερομισθίων στο Πέραμα, η αντίθεση στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την Αγροτική Τράπεζα κα. 

Η ΧΑ είναι ένα συστημικό φαινόμενο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους και του μεγάλου κεφαλαίου. Στις συνθήκες μιας κοινωνικής κατάστασης που μπορεί να οδηγήσει στην κοινωνική αφύπνιση και επανάσταση ο ιστορικός ρόλος του φασισμού δεν είναι άλλος από αυτόν της αντεπανάστασης, ουσιαστικός πολιτικός σύμμαχος του κυρίαρχου οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου. Οι φασίστες είναι ο μεγαλύτερος και πιο επικίνδυνος εχθρός κάθε διαδικασίας κοινωνικής χειραφέτησης και ελευθερίας. 

Η ΧΑ όπως και κάθε φασιστική ή ναζιστική οργάνωση θα πρέπει να τίθενται εκτός νόμου στις  δημοκρατίες. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη λειτουργία της δημοκρατίας -είναι εχθροί κάθε έννοιας δημοκρατίας. Ούτε κανενός είδος τακτικισμός, του τύπου «αν απαγορεύσουν αυτούς θα απαγορεύσουν και εμάς» μπορεί να επιτρέψει την ανοχή απέναντι τους. Εξάλλου οι απαγορεύσεις αποτελούν καθαρά ζήτημα κοινωνικοπολιτικού συσχετισμού, δεν είναι ντόμινο. Ξέρουμε ότι ο λόγος για τον οποίο οι πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις του κινήματος είναι “νόμιμες”, δεν οφείλεται στις δημοκρατικές αντιλήψεις των μηχανισμών και των στελεχών του αστικού κράτους. Η “νομιμότητα” αυτή έχει επιβληθεί ως αποτέλεσμα ενός ταξικού συσχετισμού, ύστερα από σκληρούς και – συχνά, βίαιους και αιματηρούς αγώνες των λαϊκών μαζών. Ξέρουμε επίσης, ότι κάθε φορά που η αστική τάξη αισθάνεται δυνατή, δεν διστάζει να θέσει εκτός “νομιμότητας” τις οργανώσεις των καταπιεσμένων, χρησιμοποιώντας μάλιστα ως βασικό της όπλο γι' αυτό, όχι μόνο τα δικαστήρια, αλλά και τις φασιστικές οργανώσεις. Γι' αυτό και επιμένουμε ότι οι εχθροί της ελευθερίας δεν πρέπει να έχουν καμιά απολύτως ελευθερία. Οι ναζιστικές και οι φασιστικές οργανώσεις είναι «συλλογικός δολοφόνος» των φτωχών, των μεταναστών, των διαφορετικών, απειλούν ευθέως την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. 

Με αυτήν ακριβώς την έννοια στην επικείμενη δίκη της ΧΑ επιδιώκουμε όσοι σχεδίασαν, οργάνωσαν και πραγματοποίησαν τη συνολική δολοφονική δράση της ή επιμέρους ενέργειες να τιμωρηθούν με τις μέγιστες των ποινών.

Η δίκη να γίνει υπόθεση του κινήματος.

Χρόνια τώρα η ναζιστική ΧΑ απολάμβανε πλήρους ασυλίας και ατιμωρησίας. Η δράση του κινήματος μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η εγχώρια και διεθνής κατακραυγή, η εντύπωση της πλήρους ομηρίας της κυβέρνησης Σαμαρά από τους νεοναζί, ήταν κάποιοι από τους βασικούς λόγους που αυτή η τελευταία αναγκάστηκε να αρχίσει τις διώξεις. 

Η κυβέρνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου δεν είχε κανένα αντιφασιστικό κίνητρο και καμιά αντιφασιστική ευαισθησία. Δεν υπάρχει κρατικός αντιφασισμός. Το κράτος όχι μόνο δεν πρόκειται να τσακίσει τον φασισμό αλλά αντίθετα τον υποθάλπτει και συγκρούεται μαζί του μόνο όταν αυτός γίνεται ανεξέλεγκτος και απειλεί την πολιτική σταθερότητα του αστικού συστήματος. 

Το σύστημα και το πολιτικό του προσωπικό είναι αυτό που τόσα χρόνια εκκόλαψε τη ΧΑ. Το ότι τώρα την δικάζει δεν πρέπει να μας μπερδεύει ή να κρύβει τις ευθύνες αυτών που επέτρεψαν σε έναν εσμό δολοφόνων νεοναζί να δρουν ανεξέλεγκτα και να συγκροτούν τάγματα εφόδου. 

Το «πρόβλημα» ΧΑ δεν θα τελειώσει στις δικαστικές αίθουσες. Αντιθέτως το να πέσουν οι Χρυσαυγίτες στα μαλακά αποτελεί ένα διόλου απίθανο σενάριο. Και τελικά τα υψηλά ποσοστά της ΧΑ, η δυνατότητα της να εκλέγει βουλευτές και η κινητοποίηση των ταγμάτων εφόδου παρά την κρίση της οργάνωσης δείχνουν πως η άνοδος του φασισμού ως ρεύμα στον δεξιό πολιτικό χώρο αλλά και σε τμήμα της κοινωνίας είναι υπαρκτό και πως η αντιμετώπιση του εξαρτάται από βαθιές κοινωνικές διεργασίες και συγκρούσεις. 

Τον φασισμό μπορεί να τον τσακίσει μόνο ένα μαζικό, ριζοσπαστικό αντιφασιστικό κίνημα, βαθιά ριζωμένο στους αγώνες για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη. 

Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να θεωρήσουμε ότι αφού ο φασισμός είναι το μακρύ χέρι του συστήματος και η δικαιοσύνη θεσμός του κράτους θα τα βρουν μεταξύ τους και άρα δεν πρέπει να ασχοληθούμε, παρά μόνο να τους καταγγείλουμε και τους δύο.. Με αυτή την λογική δεν θα έπρεπε να δοθεί καμιά δικαστική μάχη, ούτε να έχουμε συνηγόρους υπεράσπισης αγωνιστών των κινημάτων σε καμία δίκη. 

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της δίκης ο αγώνας κατά του φασισμού και του ναζισμού είναι πάνω από όλα πολιτικός.

Είναι, τελικά, αγώνας κατά του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά και εκτρέφει τον φασισμό και τον ναζισμό.

Είναι αγώνας με διάρκεια και διεθνή χαρακτήρα καθώς οι βρικόλακες του ναζισμού και της ακροδεξιάς ξανασηκώνουν κεφάλι σε όλη την Ευρώπη όπως επιβεβαίωσαν και οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις σε μια σειρά χώρες.. 

Το αν θα γιγαντωθεί ή όχι η Χρυσή Αυγή και οι όμοιοί της ανά τον κόσμο δεν θα κριθεί στα δικαστήρια. Θα κριθεί από το αν η Αριστερά θα μπορέσει να αποτελέσει την εναλλακτική λύση και να προωθήσει την ανατροπή.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, στην αμέσως επόμενη περίοδο θα κριθεί σε σημαντικό βαθμό από το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει τον δρόμο του συμβιβασμού και της ενσωμάτωσης στο σύστημα ή της σύγκρουσης με το κατεστημένο και των μεγάλων κοινωνικών ανατροπών. 

Αν συμβεί το πρώτο θα έχει ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την υλοποίηση του σεναρίου της «αριστερής παρένθεσης» που θα την ακολουθήσει μια ακόμα πιο σκληρή και αυταρχική δεξιά διακυβέρνηση με την συμμετοχή ή την αξιοποίηση της Χρυσής Αυγής ή μιας υποτίθεται «πιο σοβαρής» εκδοχής της.

Αυτό είναι ένα εφιαλτικό σενάριο που θα πάει το κίνημα πολύ πίσω και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όμως έχουμε τη δυνατότητα να το αποτρέψουμε. Η πλειοψηφία της κοινωνίας είναι ενάντια στους νεοναζί και παράλληλα ανέδειξε μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά ελπίζοντας να ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο. Και αυτό το καλύτερο αύριο δε θα κριθεί παρά από ένα μαζικό και ριζοσπαστικό κίνημα που θα εμποδίζει παλινωδίες της κυβέρνησης και θα αξιοποιεί κάθε δυνατότητα για την αντικαπιταλιστική ανατροπή. 

ΑντιφασιστικόςΣυντονισμός Αθήνας-Πειραιά